¿Necesitas ayuda? Llámanos al 967 225 863
de QUEIPO, XAVIER
de QUEIPO, XAVIER
Partindo do tanx¡bel, o poema esculca a zona iluminada polo foco daluz,ao tempo que estende a circunferencia do misterio que o arrodea.Poemas que se nutre da s£a propia incerteza, mais entende que a beleza pode devir unha forma de opresi¢n, que o equilibro semprepasaxeiro, e a perfecci¢n, fr¡o plastificado. Sabe das teor¡ascient¡ficas que fican en estado de poes¡a at que se demostran (emesmo despois de seren veriticadas, poden seguir oerando como materiapotica). Poes¡a que non procura describir, sen¢n nomear conprecisi¢n, para o que desenvolve as s£as propias ferramentas. Apalabra que tampouco dubida en denunciar, ao tomar conciencia domomento e do lugar que lle corresponde vivir.
0 valoraciones
